Spodziewane jest przyjęcie dokumentu. Wśród zawartych w nim zaleceń politycznych znalazło się m.in. wezwanie do przemodelowania unijnej polityki rolnej w kierunku „osiągnięcia znaczących korzyści środowiskowych w dziedzinach związanych z zaopatrzeniem w żywność”.
Opinia, związana z obecną destabilizacją światowych rynków produktów rolnictwa, spowodowaną przez zmiany klimatu, pandemię COVID-19 oraz rosyjską agresję na Ukrainę, jest odpowiedzią na marcowy komunikat Komisji Europejskiej w tej sprawie oraz na deklarację wersalską Rady Europejskiej w sprawie wojny za naszą wschodnią granicą.
Europejski Komitet Regionów zdecydowanie popiera chęć zwiększenia suwerenności żywnościowej UE (…) i podkreśla, że działania w obszarze bezpieczeństwa żywnościowego, do których UE została zmuszona (…), należy wykorzystać (…) także do poprawienia jakości życia i konkurencyjności gospodarki” – czytamy w projekcie dokumentu przedstawianym dziś w Brukseli przez marszałka Piotra Całbeckiego. Podkreśla się w nim, że „prawdopodobieństwo wystąpienia realnej klęski głodu w Europie (…) wydaje się wciąż niewielkie.
Wśród rekomendacji m.in. poparcie dla rozwoju rolnictwa ekologicznego, generalnego ograniczenia chemizacji rolnictwa oraz rozwiązań zmierzających do większej biologizacji produkcji żywności, a także zalecenie by propagować zrównoważoną konsumpcję żywności i zdrowe odżywianie. Znalazło się w nim również wezwanie do stworzenia długofalowej strategii bezpieczeństwa żywnościowego na poziomie regionów i do sfinansowania przez Unię Europejską prac badawczo-wdrożeniowych w dziedzinie adaptacji produkcji żywności do zmian klimatu.
Ostateczne przyjęcie opinii przez Komitet Regionów zaplanowane zostało na grudniową sesję plenarną. Następnie zostanie ona przekazana trzem najważniejszym unijnym instytucjom stanowiącym: Radzie Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu i Komisji Europejskiej, stając się jedną z podstaw stanowienia prawa unijnego. Opinie KR, w którym zasiadają przedstawiciele samorządów lokalnych i regionalnych, są bardzo istotne w procesie decyzyjnym Unii Europejskiej zgodnie z zasadą, że unijna polityka w kluczowych kwestiach musi być kreowana jak najbliżej obywateli.