Naszym zdaniem przygotowany projekt „Polityki energetycznej Polski do 2030 roku” szczegółowo określa cele energetyczne Polski, natomiast zbyt ogólnie opisuje metody, jakimi mają być osiągnięte. Poprzedni dokument rządowy zawierał więcej precyzyjnych planów. W nowym projekcie, niestety, nie ma odniesienia do obecnie obowiązującej i realizowanej polityki. Brakuje również harmonogramów realizacji polityki energetycznej oraz instytucji odpowiedzialnych za jej wdrażanie. Niektóre przedsięwzięcia energetyczne pomimo że zostały przyjęte wcześniej przez rząd, w obecnym projekcie nie zostały uwzględnione.

Konfederacja Pracodawców Polskich jest zdania, że punktem wyjścia do tworzenia „Polityki energetycznej Polski do roku 2030” powinny być: dywersyfikacja paliw i innowacyjność, spójna polityka rządu w takich obszarach, jak: prawo energetyczne, podatki, ochrona środowiska. Integralnym elementem musi stać się też akceptacja okresowo wysokich kosztów użytkowania energii, deregulacja i konkurencja (zamiast mechanizmów wsparcia) oraz zapewnienie bezpieczeństwa dostaw w warunkach konkurencyjnego rynku.

W dokumencie słusznie wskazano, że elektrownie jądrowe są najlepszym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej przy zachowaniu standardów emisyjnych. Niestety, nie podano przybliżonego terminu rozpoczęcia ich budowy oraz szacunkowej mocy. Eksperci Konfederacji Pracodawców Polskich uważają, że uzyskanie do roku 2030 udziału 15 proc. energii jądrowej w całkowitej ilości produkowanej energii elektrycznej wydaje się mało realne bez przyjęcia szczegółowego planu w tym zakresie i zintensyfikowania działań.

Uważamy, że dokument za mało miejsca poświęca przedsięwzięciom realizowanym we współpracy z krajami europejskimi. Potrzeba budowy elektrowni jądrowej w Polsce, przy braku odpowiednich kadr i zaplecza do ich kształcenia w tej dziedzinie, wymaga współpracy z krajami bałtyckimi i rozważenia możliwości jej budowy na Litwie. Również kraje skandynawskie, opierające się na produkcji, która nie emituje CO2, mogłyby przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego Polski oraz ochrony środowiska. Wymiana energii dokonywałaby się liniami podmorskimi oraz napowietrznymi pomiędzy krajami leżącymi nad Morzem Bałtyckim. Niestety, możliwość takiej współpracy pomija się w omawianym projekcie.

Propozycje uwag pracodawców i związków zawodowych do projektu „Polityki energetycznej Polski do roku 2030” zostały zawarte w liście intencyjnym organizacji pracodawców i związków zawodowych w sprawie określenia strategii rozwoju sektora paliwowo -energetycznego w Polsce. Został on podpisany w obecności wicepremiera i ministra gospodarki Waldemara Pawlaka przez Andrzeja Malinowskiego, prezydenta Konfederacji Pracodawców Polskich, Kazimierza Grajcarka, przewodniczącego Sekretariatu Górnictwa i Energetyki NSZZ „Solidarność”, Franciszka Bobrowskiego, wiceprzewodniczącego OPZZ oraz Waldemara Lutkowskiego, członka Zarządu Głównego Forum Związków Zawodowych na zakończenie debaty energetycznej, zorganizowanej przez Konfederację Pracodawców Polskich, w dniu 2 października br.


Konfederacja Pracodawców Polskich jest największą i najstarszą organizacją pracodawców w Polsce. Powstała w listopadzie 1989 roku. Reprezentuje ponad 6000 firm, zatrudniających przeszło 2 mln pracowników. 82 proc. z nich to firmy prywatne. Konfederacja jest uznanym partnerem społecznym w Polsce i w Europie. Prezydentem KPP jest Andrzej Malinowski, który jest także I wiceprezydentem Europejskiej Organizacji Pracodawców Przedsiębiorstw Publicznych CEEP.