Padający przez całą środę deszcz uniemożliwił skoczkom podjęcie powietrznych prób. Jednak trzeci dzień imprezy nie był dla spadochroniarzy stracony. Wykorzystali go na udział w seminariach, poświęconych takim zagadnieniom jak niedotlenienie, mentalne przygotowanie do latania w dużych formacjach (tzw. bigwayach) oraz przyszłe światowe rekordy spadochronowe.

Czwartkowy ranek nie zapowiadał zmian w pogodzie. Na szczęście wyczekiwane przez skoczów słońce pojawiło się około godziny 15.00. Przejaśnione niebo pozwoliło wzbić się w niebo i podjąc próbę bicia rekordu. 122 to wielki sukces po dwóch dniach nie oddawania skoków. Udowadnia to jednak jak ważne są tzw. dirt dive czyli próby naziemne. Prawie przez cały czas kiedy skoczkowie byli uziemieni, ćwiczyli na sucho podniebną formację. Wytrwałe próby zaowocowały niezwykłym wynikiem: zaledwie w czwartej powietrznej próbie złożono niemal całą formację.

Wyloty odbyły się dopiero późnym popołudniem. Wcześniej wolny czas, oprócz naziemnych ćwiczeń, skoczkowie wykorzystali na wzbogacanie wiedzy i udział w seminarium poświęconym systemom wspomagającym bezpieczeństwo w spadochronach. Systemy te umożliwiają otwarcie spadochronu zapasowego. W momencie gdy rozpoczyna się proces tzw. ratowania, czyli z różnych przyczyn czasza główna musi zostać przez skoczka odczepiona, spadochroniarz otwiera czaszę zapasową. Systemy bezpieczeństwa przyśpieszają otwarcie spadochronu zapasowego.

Jednocześnie, pod wieczór, jak tylko spadochroniarze skończyli skakanie, niebo nad lotniskiem Kruszyn we Włocławku zapełniło się dostojnymi, wielokolorowymi balonami, biorącymi udział w rozpoczętych właśnie Włocławskich Zawodach Balonowych.