Spotkaliśmy się w śmietniku na osiedlu Południe. Zaczęliśmy gadać i jakoś tak poszliśmy razem na przeszukiwania kolejnych kontenerów. Krystynka nie ma zabójczego makijażu i markowych ciuchów, ale ma to coś: piękną duszę – twierdzi Józef.

Pani, tam codziennie matka sobie sprowadzała facetów i za wódkę z nimi spała. Ja też popadłam w alkoholizm i wtedy dochodziło do awantur i bicia. Za którymś razem matka wezwała policję. I to był początek mojego tułania się po mieście. Poznałam Józka i teraz razem szukamy puszek, butelek, jedzenia i miejsc do spania. Schronisko dla bezdomnych? To nie dla nas, bo chcemy być niezależni – zdecydowanie twierdzi czterdziestolatka.

Rudzielec, tak jak ja, szukał czegoś do jedzenia w śmietniku. Był strasznie zabiedzony. Dałem mu pół bułki i od tej pory stał się moim „partnerem” na dobre i złe. Zawsze możemy liczyć na panią Elę, która wynosi nam resztki z obiadów, a i gorącą herbatkę w kubku przyniesie. W zeszłym roku mieliśmy luksusowe warunki, bo w zamian za opiekę nad domkiem letniskowym i prace na działce, mogliśmy mieszkać w pomieszczeniu gospodarczym na Rybnicy. Niestety, właściciel działkę sprzedał, a nowy nas wyrzucił. Kiedy spaliśmy w koczowisku, strażnicy zaproponowali mi, żebym poszedł do schroniska dla bezdomnych, ale bez psa. Ja się absolutnie na to nie zgodziłem. Wolę w śmietniku spać z Rudzielcem – mówi mężczyzna.