Włocławskie Towarzystwo Wioślarskie powstało w roku 1886, jako pierwszy klub sportowy na Kujawach, oraz jako jedno z pierwszych towarzystw wioślarskich w Polsce. Inicjatorem utworzenia WTW był w 1885 roku Bolesław Domaszewicz, włocławski adwokat, działacz społeczny, propagator idei niepodległościowej, jedna z najwybitniejszych postaci we Włocławku. W dniu 17 września 1886 roku zatwierdzony statut Towarzystwa dotarł do Włocławka i ten dzień oznacza faktyczną datę powstania pierwszej we Włocławku organizacji sportowej. W dalszej konsekwencji 14 listopada 1886 roku odbyło się pierwsze oficjalne zebranie założycieli Towarzystwa, na którym uformował się zarząd WTW. Prezesem nowo powstałego klubu został Walerian Ehrenkreutz. Przy legalizacji statutu bardzo pomógł warszawski lekarz Henryk Stankiewicz, który leczył jednego z wpływowych ówczesnych Rosjan, a ten odwdzięczył mu się za opiekę wpływając na przyśpieszenie zatwierdzenia statutu. W momencie powoływania do życia stowarzyszenia jego współtwórcy zakładali, że pod płaszczykiem działalności sportowej przemycą przed Namiestnikiem Carskim prawdziwy zamysł prowadzenia działalności patriotycznej i niepodległościowej.

W tamtych latach, kiedy społeczeństwo polskie było uciskane przez zaborców, działalność klubową prowadzono wielotorowo, w różnych sekcjach m. in. sportowej, turystycznej czy kulturalno-oświatowej. Wówczas, większy nacisk kładziono na spotkania klubowe, na których krzewiono kulturę ojczystą a siedziba włocławskich wioślarzy była ogniskiem życia towarzyskiego i kulturalnego; w tym literackiego i muzycznego. W roku 1887 zorganizowano pierwszą siedzibę klubu, zbudowano pływającą przystań na rzece Wiśle, zakupiono łodzie oraz zorganizowano zawody. W początkowych latach istnienia klub rozwijał się bardzo prężnie, organizowano wiele spływów, wycieczek, zawodów, zwiększała się także liczba członków Towarzystwa. W 1903 roku honorowym członkiem WTW został noblista Henryk Sienkiewicz. 130 lat temu, 17 września 1886 roku zatwierdzony przez władze rosyjskie statut WTW dotarł do Włocławka. Dzień ten oznacza faktyczną datę powstania pierwszej we Włocławku organizacji sportowej - Włocławskiego Towarzystwa Wioślarskiego.

Wybuch I wojny światowej przerwał działalność sportową towarzystwa. Okupacyjne władze niemieckie zajęły przystań wioślarską i tymczasowo przeznaczyły ją na pływający szpital wojskowy. Zarekwirowana została również część taboru wioślarskiego. Pomimo okupacji udało się zorganizować jubileusz XXX-lecia WTW a także regaty długodystansowe. 11 listopada członkowie WTW działając w składzie Polskiej Organizacji Wojskowej uczestniczyła w rozbrajaniu 600-osobowego garnizonu niemieckiego, kończąc trwającą dokładnie nieprzerwanie 4 lata okupację i 123-letni okres niewoli. Pierwszym prezydentem miasta został Jerzy Bojańczyk, 26-letni, aktywny członek zarządu WTW i w następnych latach czołowa postać polskiego wioślarstwa.

W 1921 roku prezesem towarzystwa został Jerzy Bojańczyk, sztandarowa postać w dziejach WTW, przedsiębiorca a jednocześnie oddany działacz. Z jego inicjatywy znowelizowany został pod kątem nowych warunków społeczno-politycznych statut towarzystwa. Nowy statut zmienił nazwę WTW na „Towarzystwo Wioślarskie we Włocławku” (TWW) - wynikało to ze zbieżności inicjałów nazwy z Warszawskim Towarzystwem Wioślarskim, aby w przyszłości częstymi wspólnymi startami uniknąć nieporozumień. Nowy statut utrzymywał elitarny charakter towarzystwa, członkowie Zarządu TWW znajdowali się na listach wyborczych partii i stronnictw politycznych, wielu z nich zasiadało we władzach samorządowych miasta. Z inicjatywy Jerzego Bojańczyka przeprowadzono także śmiały plan rozwoju towarzystwa na podbudowie bazy, jaką stała się nowa siedziba przy ul. Piwnej, oddana do użytku w roku 1928. Dzięki jego zaangażowaniu przy zbieraniu funduszy na budowę tego obiektu i ogromnym finansowym wkładzie własnym, doszło do powstania jednego z najpiękniejszych tego typu obiektów w Polsce. W dalszej konsekwencji przyszły sukcesy sportowe. W 1929 roku zawodnicy WTW zdobyli pierwszy złoty medal na Mistrzostwach Polski oraz w tym samym roku pierwszy brązowy medal na Mistrzostwach Europy w Bydgoszczy. Osada Wiktor Szelągowski, Henryk Grabowski i sternik Tadeusz Gaworski powtórzyła wymienione sukcesy, zdobywając jeszcze trzykrotnie tytuły mistrzowskie (1930, 1932 i 1933) a w 1932 na Mistrzostwach Europy w Belgradzie osada ta ponownie zdobyła brązowy medal. Dalsze lata to okres ciężkiej sportowej pracy, który obfitował w sukcesy sportowe.

W okresie okupacji wojennej Niemcy zakazali Polakom uprawiania sportu. Przez prawie sześć lat nie powiewała flaga towarzystwa na maszcie u ujścia Zgłowiączki do Wisły. W kampanii wrześniowej polegli trzej zawodnicy TWW: Jan Sodolski, Bogdan Ciechanowski i Tadeusz Tabor. Męczeńska śmiercią zginął jeden z najwybitniejszych polskich wioślarzy okresu międzywojennego - Henryk Grabowski. W walce z okupantem stracili życie Stanisław Postolski, Zenon Dombrzalski i Henryk Kawalec. W okresie II wojny światowej obiekt TWW wykorzystywany był przez wyższą kadrę oficerską Wehrmachtu, SS i policji niemieckiej. Okupanci wykorzystywali dla rekreacji tabor TWW, co pozwoliło go uchronić od zagłady. Niestety Niemcy wywieźli  i prawdopodobnie spalili trzy duże drewniane skrzynie, w których przechowywane były trofea i pamiątki oraz podstawowa dokumentacja klubowa.

9 sierpnia 1949 roku pod naciskiem ówczesnych władz politycznych odbyło się nadzwyczajne walne zgromadzenie członków Towarzystwa Wioślarskiego we Włocławku, na którym podjęto wymuszoną decyzję o przystąpieniu towarzystwa do pionu sportowego „Związkowiec”. Następnie w roku 1951 klub sportowy "Związkowiec" przystąpił do ogólnomiejskiego Klubu Sportowego "Spójnia" (później "Sparta"), przekazując mu lokal przy ul. Piwnej 3. Wioślarze stali się jedną z kilkunastu sekcji tego największego w mieście klubu. Od 1949 roku aż do roku 1987, wioślarze występowali w innych barwach sportowych m. in. Sparta, Kujawiak, Włocławia, a z masztu zniknęła biała flaga z niebieskim krzyżem. Pomimo funkcjonowania pod innymi nazwami, klub wioślarski w tym okresie prezentował wysoki poziom sportowy i osiągał sukcesy na arenie krajowej i za granicą.

W 1986 roku odbyły się uroczystości związane z 100-setną rocznicą utworzenia WTW. Obchody te stały się impulsem do reaktywowania towarzystwa wioślarskiego. Nie brakowało ludzi, dla których ideały dawnego WTW były bardzo bliskie, i którzy chcieli nawiązać do pięknych tradycji towarzystwa. 16 stycznia 1987 roku, Wydział Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki Urzędu Wojewódzkiego we Włocławku zarejestrował Włocławskie Towarzystwo Wioślarskie. Walne zebranie reaktywowanego WTW odbyło się 27 lutego 1987 roku. Rozpoczął się wspaniały okres dla klubu wioślarskiego we Włocławku, obfity w sukcesy sportowe i wychowawcze.

Źródło: WTW Włocławek