Ilość kleszczy z roku na rok się zwiększa. Przyczyną są zapewne łagodne zimy wynikające ze zmian klimatycznych. Każde stadium rozwojowe kleszcza musi raz wyssać krew od kręgowca, aby móc się dalej rozwijać. Cykl rozwojowy jednego pokolenia kleszczy trwa średnio 2 lata. Wzrost temperatury powoduje wzrost ich aktywności, która rozpoczyna się na przełomie marca i kwietnia, a trwa do października/listopada.

Ulubionymi siedliskami kleszczy są wilgotne obszary roślinne, zwłaszcza lasy liściaste i mieszane, łąki, polany oraz zarośla w pobliżu jezior i rzek. Można je także spotkać w parku lub przydomowym ogródku. Znacznie rzadziej występują w suchych, sosnowych lasach. Larwy kleszczy żyją przeważnie w trawie, natomiast osobniki dojrzałe mogą czaić się wyżej -na krzakach lub drzewach.

Udając się w miejsca zagrożone występowaniem kleszczy należy: nosić odpowiednią odzież w lesie zakrywającą jak najwięcej części ciała; stosować środki odstraszające kleszcze; po powrocie z lasu dokładnie obejrzeć całe ciało (na ugryzienia najbardziej narażone są ręce, nogi, zgięcia stawów, głowa i uszy, pępek).

Jeżeli zauważymy ukąszenie, natychmiast delikatnie należy usunąć kleszcza – nie wykręcaj, nie smaruj niczym, przy samej skórze uchwyć go pęsetą i zdecydowanym ruchem pociągnij ku górze, a miejsce ukłucia zdezynfekuj. Kleszcza należy włożyć do czystego pojemnika lub woreczka ze struną. Co ważne, do badania wystarcza tylko część pajęczaka, ponieważ często zdarza się, że podczas wyjmowania ze skóry ulega on fragmentacji. Badanie można wykonać w Laboratorium Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Bydgoszczy.

W przypadku pozytywnego wyniku - potwierdzona obecność Borrelia spp. w kleszczu, zaleca się kontakt z lekarzem w celu zatrzymania ewentualnego rozwoju choroby.