Przedwojenny Włocławek zamieszkiwało około 68 000 mieszkańców, lecz działania wojenne spowodowały, że na koniec 1945 roku liczba jego mieszkańców zmalała do 47 000, by w roku rozpoczęcia działalności zbiorowej komunikacji publicznej osiągnąć poziom 52 000 osób.

Dla obsługi potrzeb komunikacyjnych jego mieszkańców, zorganizowano na początek dwie linie autobusowe, które kursowały w następujących relacjach: linia nr 1 - ul. Słoneczna - ul. Płocka poprzez ul. Kapitulną, Wojska Polskiego, Cygankę, Stodólną oraz linia nr 2 - ul. Grodzka - ul. Falbanka poprzez ul. Plac Kopernika, Brzeską, Kaliską. W latach następnych uruchamiane były następne linie autobusowe, przy czym następną po wymienionych wcześniej, była linia nr 0, która kursowała w relacji: ul. Plac Wolności, Kilińskiego, Toruńska, Bulwary, Okrężna, Chopina, Plac Wolności.

Z czasem poważny rozwój zbiorowej komunikacji publicznej na terenie miasta, duży stan posiadania autobusów i prognozowany dalszy wzrost ilości autobusów potrzebnych do zaspokojenia przemieszczeń ludności wymuszał konieczność zapewnienia właściwej opieki technicznej taboru, co byłoby niemożliwe do osiągnięcia w przedsiębiorstwie wielobranżowym jakim wówczas było Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej. Dlatego decyzją ówczesnych władz, w roku 1958 rozpoczęto budowę zaplecza technicznego - warsztatów i zajezdni przy ul. Rysiej, które oddano do użytku 01 stycznia 1961 roku a posadowione ono zostało na działce 9 550 m2.

20 grudnia 1960 roku utworzono przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne we Włocławku, którego przedmiotem działania jest świadczenie usług w zakresie przewozu pasażerów na terenie miasta Włocławka, a podjęło ono działalność gospodarczą z dniem 01 stycznia 1961 roku.

W roku 1982 rozpoczęła się budowa nowej zajezdni autobusowej przy ulicy Kazimierza Wielkiego12 we wschodniej dzielnicy Włocławka. Początkowo pomyślana jako zajezdnia i warsztaty naprawcze mająca zastąpić obecną siedzibę przedsiębiorstwa, nigdy nie zostanie zrealizowana w całości, natomiast w 1984 roku oddany zostaje do eksploatacji I etap całego zadania inwestycyjnego. Zajezdnia ulokowana na działce 91 960 m2 zagospodarowuje tylko 35 828 m2 powierzchni, ale i tak całkowicie zabezpiecza warunki do prowadzenia właściwej gospodarki konserwacyjno - naprawczej i zapewnia załodze dobre warunki socjalno - bytowe.

Na liniach komunikacyjnych zaczyna kursować pierwsze dziesięć sztuk wysokopojemnych autobusów nowej generacji marki Jelcz PR 110, budowanych na licencji firmy Berliet, które w późniejszym okresie zdominują stan posiadania Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego i zastąpią eksploatowane dotychczas autobusy innych marek.

W roku 1995 Rada Miasta Włocławka podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia kierunków restrukturyzacji komunikacji miejskiej Włocławka. Organa przedsiębiorstwa - rada pracownicza uchwałą z dnia 29 września 1995 roku wyraża zgodę na przekształcenie przedsiębiorstwa w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a później ogólne zebranie delegatów uchwałą z dnia 14 października 1995 pozytywnie opiniuje zamiar przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę prawa handlowego. 9 listopada 1995 roku Prezydent Miasta Włocławka Pan Ryszard Chodynicki i V - ce Prezydent Miasta Włocławka Pani Elżbieta Mostowiak - Beling w imieniu Gminy Miasta Włocławka oświadczają, że przekształcają Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne we Włocławku w spółkę z o.o.

Na dzień dzisiejszy 62 autobusy miejskiego przewoźnika obsługuje dwadzieścia regularnych linii komunikacyjnych, cztery linie pośpieszne i dwie sezonowe. Długość tras komunikacyjnych we Włocławku wynosi 136,40 km (z linią sezonową - 143,00 km), natomiast długość linii komunikacyjnych wynosi około 283,30 km.

Źródło: MPK Włocławek