Osadzeni z Zakładu Karnego spotkali się z mediatorem
Choć mediacja nie jest jeszcze zakorzeniona w polskim systemie prawnym, zaczyna zyskiwać akceptację środowisk prawniczych i społeczeństwa. Punktem wyjścia dla są potrzeby pokrzywdzonego, zadośćuczynienie wyrządzonej szkodzie oraz krzywdzie, co stwarza szansę naprawy tego, co da się naprawić w stosunkach między stronami w takim stopniu, który jest korzystny dla obu stron konfliktu karnego.
Zastosowanie mediacji jest możliwe we wszystkich sprawach, w których prawo dopuszcza zawarcie ugody. W związku z powyższym 22 lutego w Zakładzie Karnym we Włocławku odbyło się spotkanie ze specjalistą ds. mediacji. Prelekcje poprowadziła Aleksandra Kubiak, która przedstawiła osadzonym proces mediacji.
Mediator była zgodna w temacie, iż istnieje stosunkowo niewielka świadomość polskiego społeczeństwa w zakresie korzystania i stosowania mediacji, jako alternatywnego sposobu rozwiązywania konfliktów. Dlatego tego rodzaju spotkania będą organizowane cyklicznie.
Na przestrzeni wieków zmieniały się poglądy na temat resocjalizacji osób dorosłych. Paradygmatowi sprawiedliwości retrybutywnej zaczął towarzyszyć inny, oparty na zasadach sprawiedliwości naprawczej, w której podstawą jest zadośćuczynienie. Z uwagi na brak badań w tym zakresie celem własnych analiz było określenie poziomu gotowości osób pozbawionych wolności do zadośćuczynienia osobom pokrzywdzonym.
W sprawiedliwości karnej punktem zainteresowania jest głównie przestępstwo i przestępca. Nie ma w niej zbyt dużo miejsca dla pokrzywdzonego. Łamanie prawa wyrównuje się poprzez ukaranie sprawcy. W sprawiedliwości naprawczej łamanie prawa wyrównuje się poprzez naprawienie szkody, a pokrzywdzony w sposób aktywny uczestniczy w podjęciu decyzji. W centrum uwagi skupiają się problemy i potrzeby pokrzywdzonego.
Idea mediacji jest symptomem unowocześniania procesu karnego. Powstała z potrzeb praktyki, zadośćuczynienia za wyrządzoną szkodę czy doznaną krzywdę oraz z nowego spojrzenia na filozofię odpowiedzialności karnej. Nadaje stronom większą autonomię w zakresie rozporządzania swoimi prawami. Zawiera w sobie również restytucję, jako przejaw pogodzenia sprawcy z ofiarą. Restytucja staje się jednym z celów procesu.