W piecowni powstanie pierwsze we Włocławku centrum rekreacyjno – rozrywkowe. Znajdą się tu m.in. kręgielnia, klub fitness oraz stylowo urządzone restauracje i kawiarnie.

Zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę i za zgodą konserwatora zabytków, rozbiórce uległy piece do wypalania fajansu oraz znajdująca się w złym stanie technicznym część elewacji. Udało się uratować część ścian od strony Multikina. Przeprowadzona analiza techniczna fundamentów starej piecowni wykazała, że większość z nich nie nadaje się do wykorzystania. Piece zostały wybudowane w ogóle bez fundamentów. „Aby zapewnić bezpieczeństwo ekipie budowlanej i przyszłym użytkownikom konieczna była rozbiórka części obiektu” - powiedział Dr Inż. Konstruktor Józef Strzelecki – autor ekspertyzy.

Część rozbiórki została wykonana ręcznie cegła po cegle. Oczyszczono i zabezpieczono około 30 000 sztuk historycznego materiału. W pracach uczestniczyli m.in. uczniowie włocławskich szkół budowlanych. Z odzyskanych cegieł zostaną odbudowane trzy historyczne piece oraz wewnętrzne ściany budynku. Zgodnie z założeniami architektonicznymi, zewnętrzna elewacja zostanie odtworzona z ręcznie wypalanej cegły, nawiązującej do przemysłowej tradycji miejsca. Nowe mury starej piecowni zostaną postawione dokładnie w tym samym miejscu gdzie stały poprzednio. Odtworzone zostaną także detale architektoniczne zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków.

Przewidywany termin zakończenia odbudowy budynku to IV kwartał 2008r.

Budynek starej piecowni powstał w 1873 r. na terenie Fabryki Fajansu Teichfelda i Asterbluma, składał się z trzech brył o różnym pierwotnym przeznaczeniu. W późniejszym okresie dobudowywano i przebudowywano jego poszczególne fragmenty. Według niektórych źródeł historycznych grunt pod fabrykę fajansu Teichfelda i Asterbluma zakupiono w czerwcu 1873 roku za 1650 rubli srebrem, a budowę zakończono w listopadzie tego roku. Właściciele chcieli w ten sposób jak najszybciej rozpocząć produkcję i uzyskać szybki zwrot zainwestowanego kapitału. Pierwotnie mieściły się: tam piecownia, kapslarnia, lejarnia, suszarnia i formownia. Produkcję przemysłową zamknięto na początku lat 90. Część obiektu rozpoczęto remontować w latach 80. XX w, by utworzyć w nim siedzibę muzeum fajansu. Prace jednak przerwano na początku lat 90. i od tamtej pory obiekt systematycznie popadał w ruinę.

Charakterystycznym elementem zrewitalizowanej przestrzeni będą trzy piece do wypalania fajansu. Według wstępnych koncepcji architektonicznych zostaną one zaadoptowane na bar oraz małe salki VIP.