Zgodnie z dzisiejszym stanem prawnym, wszystkie wypłacane świadczenia są podwyższane o ten sam procent, w związku z czym im niższe świadczenie, tym niższa kwota podwyżki. W tym samym tempie wzrastają również minimalne emerytury i renty. W ostatnich latach, by chronić poziom najniższych świadczeń emerytalno-rentowych, zasady waloryzacji były modyfikowane. I tak w 2019 r. emerytury i renty wzrosły o ustawowy wskaźnik waloryzacji (102,86 proc.), jednak nie mniej niż o 70 zł.

Projekt ustawy, który trafił właśnie do konsultacji społecznych, zakłada zastosowanie ustawowego wskaźnika waloryzacji, przy zapewnieniu minimalnej gwarantowanej podwyżki świadczenia na poziomie 70 zł , a także podwyższenie najniższych świadczeń odpowiednio do: 1200 zł w przypadku najniższej emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinnej i renty socjalnej oraz 900 zł w przypadku najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Przy proponowanej w projekcie ustawy zmianie sposobu waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych, osoby pobierające najniższe emerytury i renty dostałyby kwotę waloryzacji na poziomie 100 zł (w przypadku rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy – 75 zł). Tak więc w przypadku najniższych emerytur i rent z tytułu całkowitej niezdolności do pracy – w  stosunku do obecnie obowiązujących zasad waloryzacji – podwyżka świadczenia byłaby wyższa o 64,36 zł. Świadczenia zostałyby podwyższone o 9,09%, zamiast o 3,24% przy zachowaniu dotychczasowych zasad waloryzacji.