Po oczyszczeniu metal zabezpieczono środkiem zatrzymującym rdzewienie i pokryto roztworem żywicy oraz zabezpieczono woskiem pszczelim. Elementy drewniane zabezpieczono impregnatem do drewna oraz wykonano laserunek w celu kolorystycznego scalenia uzupełnień.

W najbliższych dniach Pracownia zajmie się kolejnymi pięcioma narzędziami i maszynami wymagającymi podobnych zabiegów. Będą to: wialnia, kosiarka konna, młocarnia prostówka, siewnik rzędowy i wał. Dzięki swym nowoczesnym – na owe czasy – rozwiązaniom ułatwiały one znacznie ciężką pracę na roli i przez długie lata pomagały człowiekowi. Obecnie liczą sobie ok. 100 lat i przeszły na zasłużoną emeryturę.

Efekty prac zobaczymy w Muzeum Etnograficznym na wystawie czasowej promującej projekt, pt. „Radła do radlenia, siewniki do siania, młynki do czyszczenia warte zachowania. Konserwacja zabytkowych narzędzi i maszyn rolniczych z Kujaw i ziemi dobrzyńskiej”. Muzeum przygotuje też kilkuminutowy film promocyjny, prezentujący przebieg prac konserwatorskich. Wszystkie obiekty docelowo znajdą swoje miejsce w skansenie, w XIX-wiecznym spichrzu dworskim, na wystawie stałej planowanej na 2022 rok.