Nie każdy jednak może skorzystać z turnusu w sanatorium na to schorzenie. Przeciwwskazania do rehabilitacji to: choroby układu oddechowego z objawami niewydolności krążenia i zaawansowanej niewydolności oddechowej, ciężkie nadciśnienie płucne, gruźlica płuc, zaawansowana pylica, astma oskrzelowa wymagająca hospitalizacji, rozstrzenie oskrzeli z obfitą wydzieliną i towarzyszącym zapaleniem, stany przebiegające z krwiopluciem i po niedawno przebytych krwotokach.
Rehabilitacja lecznicza schorzenia układu oddechowego trwa 24 dni w ośrodku rehabilitacyjnym. Zakład Ubezpieczeń Społecznych pokrywa koszt pobytu uwzględniając w szczególności zakwaterowanie, wyżywienie oraz opłatę uzdrowiskową. Koszty dojazdu do ośrodka rehabilitacyjnego z miejsca zamieszkania i z powrotem ZUS refunduje do wysokości ceny biletu najtańszego środka komunikacji publicznej.
Rehabilitacja lecznicza w zakresie schorzenia układu oddechowego, na
którą kieruje ZUS, prowadzona jest w systemie stacjonarnym, czyli
całodobowy pobyt w ośrodku rehabilitacyjnym w Gdańsku lub we wsi
uzdrowiskowej Wysowa Zdrój. Przeznaczona jest dla osób w każdym wieku.
Przede wszystkim dla chorób przebiegających z zaleganiem wydzieliny w
drogach oddechowych, które mogą prowadzić do stanów zapalnych lub
infekcji. Do tych niedyspozycji należą m.in. mukowiscydoza, przewlekła
choroba płuc, astma oskrzelowa, nadciśnienie płucne, czy następstwa
przebytego COVID-19 – mówi Natalia Fons z Wydziału Orzecznictwa Lekarskiego i Prewencji oddziału ZUS w Bydgoszczy.
Celem rehabilitacji ZUS jest utrzymanie lub przywrócenie zdolności do aktywności zawodowej osób, które w wyniku choroby lub urazu są zagrożone długotrwałą utratą zdolności do pracy. Pobyt w ośrodku obejmuje ustalony indywidualny program, który jest ukierunkowany na leczenie schorzenia będącego przyczyną skierowania do sanatorium. Podstawą rehabilitacji oddechowej jest trening fizyczny, który obejmuje ćwiczenia wytrzymałościowe i siłowe. Dzięki temu osoby uczestniczące w turnusie rzadziej będą miewać duszności i uczucie zmęczenia. Dowiedzą się więcej o chorobie i jak z nią postępować. Poprawi się też ich kondycja – psychiczna i fizyczna, a przez to i jakość życia. Po rehabilitacji takie osoby będą mogły powrócić do pracy.
Starania o wyjazd do sanatorium należy rozpocząć od wizyty u lekarza prowadzącego leczenie, który wypełni wniosek PR-4. W kolejnym kroku osoba, której ten wniosek dotyczy, składa go w dowolnej jednostce ZUS-u, dołączając swoją dokumentację medyczną. Podstawą skierowania do ośrodka rehabilitacyjnego jest uzyskanie orzeczenia o potrzebie rehabilitacji leczniczej, które wydawane jest przez lekarza orzecznika ZUS lub komisję lekarską.
Z rehabilitacji leczniczej ZUS mogą skorzystać osoby ubezpieczone w Zakładzie, pracujące zawodowo, którym grozi całkowita lub częściowa niezdolność do pracy. Musi jednak istnieć szansa, że ich stan zdrowia ulegnie poprawie po odbytym turnusie i będą mogły być znów aktywne zawodowo. Z rehabilitacji mogą również skorzystać osoby pobierające rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy, zasiłek chorobowy lub świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego.