Chodzi o zjednoczenie wysiłków na rzecz realizacji celów rozwojowych zapisanych w naszej Strategii Przyspieszenia 2030+. W spotkaniu uczestniczył też wicemarszałek Zbigniew Ostrowski.
Spotykamy się, by przedstawić nowemu korpusowi urzędniczemu, dyrektorom jednostek podległych wojewodzie i jednostek ministerialnych, nasze propozycje współdziałania w kluczowych dla regionu kwestiach. Te instytucje m.in. wydają decyzje i opinie niezbędne dla realizacji inwestycji prowadzonych przez samorząd województwa, na przykład inwestycji drogowych. Chodzi o to, by proces ich wydawania maksymalnie usprawnić, przyspieszyć. Musimy też uzgodnić co dalej ze 150 stworzonymi przez samorząd województwa domami dziennego pobytu dla potrzebujących tego rodzaju wsparcia seniorów. W ramach środków unijnych możemy je utrzymywać przez 3 lata, ale przecież ich później nie zamkniemy. Potrzebny jest fundusz, który zasili budżety gmin lub innych instytucji, które przejmą pałeczkę ich prowadzenia. Musimy działać wspólnie – mówił przed spotkaniem marszałek Piotr Całbecki.
Podkreślił, że od wojewody, który jest w regionie reprezentantem rządu, oczekuje pomocy w realizacji zamierzeń zapisanych w Strategii rozwoju województwa 2030+. Zaznaczył, że samorząd terytorialny działa w ramach administracji państwa, a nasza strategia rozwojowa wpisuje się, co oczywiste, w strategię rozwojową kraju.
Strategia rozwoju województwa jest tu tylko pretekstem. Bardzo zależy mi na dobrej współpracy z samorządem województwa i samorządami [terytorialnymi] w ogóle – stwierdził w rozmowie z dziennikarzami wojewoda Michał Sztybel. Mówił o wyraźnie wyznaczonej przez premiera Donalda Tuska dla administracji rządowej szczebla wojewódzkiego roli pomocniczej wobec samorządu i o tym, że celem podstawowym jest rozwój regionu – Mój przekaz dla całej administracji rządowej [w Kujawsko-Pomorskiem] jest taki: musimy dobrze współpracować. Moi urzędnicy wiedzą, że mamy pracować jak najszybciej, z poszanowaniem prawa i dla dobra całego województwa.
Generalne ustalenia po spotkaniu dotyczą dwóch kwestii: konieczności zidentyfikowania i wskazania tych projektów, w przypadku których współpraca jest dla ich pomyślnego zamknięcia najpilniej potrzebna; konieczności powoływania wspólnych zespołów zadaniowych do rozwiązania aktualnych trudnych spraw.