Po stu latach przywrócono herby miejskie i władze włocławskie zatwierdziły nowy wizerunek symbolu, który był powtórzeniem herbu z 1641 r. Ciekawostką jest, że na przełomie XIX i XX wieku przedstawiano niekiedy otwartą bramę w herbie, zapewne dla podkreślenia gościnności włocławskiej. Urzędowy powrót herbu na miejską pieczęć nastąpił krótko przed odzyskaniem niepodległości, po 1914 r., kiedy Włocławek znajdował się pod zarządem niemieckim. Magistrat włocławski sporządził wtedy nową pieczęć, która zgodnie z obowiązującym w Niemczech prawem, zawierała herb miasta.

W związku z oficjalnym przywróceniem w 1919 r. herbów miejskich na pieczęciach, podjęto akcję porządkowania wizerunków herbowych.

W 1925 r. Magistrat Włocławka przygotował opis herbu: "W czerwonej tarczy mur srebrny blankowany ze złotą zamkniętą bramą. Nad murem trzy baszty, z których dwie boczne mniejsze blankowane, zaś środkowa nakryta złotą infułą biskupią". Po II wojnie światowej władze miasta zamówiły nowe pieczęcie: powielały one wizerunek herbu z biskupią infułą. W 1950 r. wprowadzono znaczne zmiany - infułę zastąpiono daszkiem, jednocześnie na środkowej baszcie umieszczając tarczę opatrzoną herbem kujawskim, ale bez korony. W 1990 roku powrócono do wizerunku herbu sprzed 1950 roku.