Wśród ubiegających się o świadczenie „Mama 4+” największą grupę wiekową, liczącą ponad 41,9 tys., stanowią osoby między 60. a 69. rokiem – poinformowała Minister Rodziny. Dwa wnioski o dodatek złożyły również osoby, które skończyły 99 lat.  Od początku obowiązywania programu przyznanych zostało ok. 48,7 tys. świadczeń. Jak wskazała minister Borys-Szopa – 17,6 tys. osób otrzymuje wsparcie w pełnej wysokości tysiąca stu złotych brutto, a do ponad 31,1 tys. osób trafia świadczenie dopełniające.

Największą liczbę wniosków zarejestrowano w Gdańsku (3,6 tys.). Na drugim miejscu uplasował się Rzeszów (2,7 tys. złożonych wniosków), a na trzecim Rybnik, w którym złożono 2,4 tys. podań. W stolicy kraju łącznie przyjęto ponad 1,2 tys. zgłoszeń.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające „Mama 4+” to program dla osób, które w przeszłości zrezygnowały z pracy na rzecz wychowywania co najmniej czwórki dzieci, a dzisiaj nie mają prawa nawet do najniższego świadczenia emerytalnego lub otrzymują je w niższej wysokości. Na świadczenie uzupełniające w budżecie państwa zarezerwowano w tym roku ponad 801 mln zł.

Dla kogo świadczenie?

Wniosek o rodzicielskie świadczenie uzupełniające  mogą złożyć osoby, które osiągnęły wiek emerytalny (w przypadku kobiet to 60 lat, w dla mężczyzn – 65 lat) i nie posiadają niezbędnych środków utrzymania.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające może być przyznane matce, która urodziła i wychowała co najmniej czworo dzieci, a w przypadku śmierci matki dziecka albo porzucenia dzieci przez matkę – ojcu, który wychował co najmniej czworo dzieci. Świadczenie  przysługuje wyłącznie osobom mieszkającym w Polsce i mającym (po ukończeniu 16 lat) tzw. ośrodek interesów życiowych na terytorium naszego kraju – przez co najmniej 10 lat.

Wniosek o rodzicielskie świadczenie uzupełniające mogą składać również posiadający prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz cudzoziemcy legalnie przebywający na terytorium Polski. Uzyskanie prawa do świadczenia jest będzie związane z wcześniejszym opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne.