Mniej osób doświadcza również pogłębionej deprywacji materialnej. To sytuacja w której brak jest możliwości zaspokojenia ze względów finansowych co najmniej 4 z 9 potrzeb obejmujących posiadanie telewizora, samochodu, pralki, telefonu, terminowe regulowanie opłat, ogrzewanie mieszkania odpowiednio do potrzeb, tygodniowy wypoczynek raz w roku, spożywania mięsa, ryb co drugi dzień oraz pokrycie niespodziewanego wydatku. Wskaźnik pogłębionej deprywacji materialnej wyniósł w Polsce w 2017 roku 5,9%, podczas gdy w 2016 roku było to 6,7%, a przed dwoma laty - 8,1%.

Systematycznie poprawia się również wskaźnik bardzo niskiej intensywności pracy. Bardzo niska intensywność pracy dotyka średnio co dziesiątego mieszkańca UE (9,3%. W Polsce wskaźnik ten w 2017 roku kształtował się na poziomie 5,7% i był niższy o 0,7 pkt. proc. niż przed rokiem.

W efekcie wskaźnik zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym (AROPE) w Polsce w 2017 r. ukształtował się na poziomie 19,5% i kolejny rok z rzędu niższy od średniej UE. Jak zauważa Eurostat, najwyższe wskaźniki tego wskaźnika odnotowano w 2017 roku w Bułgarii, Rumunii i Grecji (ponad 30%). Na przeciwległym końcu skali znalazły się Czechy, Finlandia, Słowacja, Holandia, Słowenia i Francja (poniżej 18%). W porównaniu z 2008 rokiem wskaźnik ten w Polsce zmalał o 11 pkt. proc. i był to największy spadek spośród wszystkich krajów UE. W ujęciu bezwzględnym liczba osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w Polsce w 2017 roku wyniosła 7,27 mln i była niższa niż w 2016 roku o prawie 950 tysięcy.