Obszary zeszłorocznej wysuszonej roślinności stanowią doskonały materiał palny, co w połączeniu z działalnością ludzi skutkuje gwałtownym wzrostem pożarów. Największa ich ilość przypada na marzec i kwiecień. Po zimie trawy są wysuszone i palą się bardzo szybko. Prędkość rozprzestrzeniania się pożaru może wynosić ponad 20 km/h (szybki bieg to prawie 20 km/h, szybka jazda na rowerze to około 30 km/h). W rozprzestrzenianiu ognia "pomaga" także wiatr. W przypadku dużej jego prędkości i gwałtownej zmiany kierunku, pożary bardzo często wymykają się spod kontroli i przenoszą na pobliskie lasy i zabudowania. Niejednokrotnie w takich pożarach ludzie tracą dobytek całego życia. Występuje również bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi oraz zwierząt.

Niestety, wśród wielu ludzi panuje przekonanie, że spalenie suchej trawy użyźni w sposób naturalny glebę, co spowoduje szybszy i bujniejszy odrost młodej trawy. Skutki takiego działania są zupełnie odwrotne. Ziemia wyjaławia się, zahamowany zostaje bardzo pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza.

Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt: niszczone są miejsca lęgowe ptaków, dym uniemożliwia pszczołom i trzmielom oblatywanie łąk, płomienie niszczą miejsca bytowania zwierzyny łownej między innymi bażantów, kuropatw, zajęcy czy saren. Pożar to ogromne zagrożenie także dla pożytecznych mrówek.

Strażacy po raz kolejny przypominają, że zgodnie z obowiązującymi uchwałami o ochronie przyrody, wypalanie traw. jest zabronione. Za popełnienie wykroczenia może grozić nagana, areszt lub grzywna w wysokości od 20 do 5000 złotych.Za wywołanie zdarzenia, " które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach", podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10".